ко́нчиться ско́нчыцца, ко́нчыцца.
Verbum
анлайнавы слоўнікконъекту́ра
конъекту́рный кан’екту́рны.
конъюга́ция
конъюнкти́в
конъюнкти́ва
конъюнктиви́т
конъюнкту́ра кан’юнкту́ра, -ры
конъюнкту́рный кан’юнкту́рны;
конъюнкту́рщик
ко́нчиться ско́нчыцца, ко́нчыцца.
конъекту́ра
конъекту́рный кан’екту́рны.
конъюга́ция
конъюнкти́в
конъюнкти́ва
конъюнктиви́т
конъюнкту́ра кан’юнкту́ра, -ры
конъюнкту́рный кан’юнкту́рны;
конъюнкту́рщик