Verbum

изно́шенность зно́шанасць, -ці ж.;

изно́шенный зно́шаны.

изнуре́ние ср.

1. (действие) мардава́нне, -ння ср.; змо́рванне, -ння ср.; знясі́льванне, -ння ср.;

2. (состояние) змардава́насць, -ці ж.; змо́ранасць, -ці ж.; знясі́ленне, -ння ср.; см. изнури́ть;

изнурённость змардава́насць, -ці ж.; змо́ранасць, -ці ж.; знясі́ленасць, -ці ж.;

изнурённый змардава́ны; змо́раны; знясі́лены;

изнури́тельность ця́жкасць, -ці ж.;

изнури́тельный ця́жкі, знясі́льваючы;

изнури́ть сов. змардава́ць; (утомить) змары́ць, (лишить сил) знясі́ліць;

изнури́ться змардава́цца; змары́цца; знясі́ліцца;

изнуря́ть несов. мардава́ць; (утомлять) змо́рваць; (лишать сил) знясі́льваць;