Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

необу́тый неабу́ты; (разутый) разу́ты; (босой) бо́сы.

необу́ченный неабу́чаны, нявы́вучаны, ненаву́чаны.

необходи́мо

1. безл., в знач. сказ. неабхо́дна; (очень нужно)е́льмі) трэ́ба, (ве́льмі) патрэ́бна;

2. нареч. неабхо́дна; абавязко́ва;

необходи́мое сущ. неабхо́днае, -нага ср.;

необходи́мость неабхо́днасць, -ці ж.; патрэ́ба, -бы ж.; патрэ́бнасць, -ці ж.; абавязко́васць, -ці ж.; см. необходи́мый;

необходи́мый неабхо́дны; (очень нужный)е́льмі) патрэ́бны; (обязательный) абавязко́вы;

необходи́мая оборо́на юр. неабхо́дная абаро́на.

необходи́тельность няве́тлівасць, -ці ж., недаліка́тнасць, -ці ж.;

необходи́тельный няве́тлівы, недаліка́тны.

необще́ственный неграма́дскі.

необщи́тельность нетавары́скасць, -ці ж.; негаварлі́васць, -ці ж.; за́мкнутасць, -ці ж., замкнёнасць, -ці ж.; нелюдзі́масць, -ці ж., дзіклі́васць, -ці ж.; пану́расць, -ці ж.;