Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

лентя́й гульта́й, -тая́ м., ло́дар, -ра м.;

лентя́йка гульта́йка, -кі ж., ло́дарка, -кі ж.;

лентя́йничанье гультаява́нне, -ння ср., ло́дарнічанне, -ння ср.;

лентя́йничать несов., разг. гультаява́ць, ло́дарнічаць.

ленца́ с ленцо́й разг. а) прил. ленава́ты, гультаява́ты; б) нареч. ляну́ючыся, гультаява́та;

быть с ленцо́й быць гультаява́тым;

рабо́тать с ленцой працава́ць ляну́ючыся (гультаява́та).

ленч ленч, род. ле́нчу м.

ле́нчик спец. ле́нчык, -ка м.

лень ж.

1. ляно́та, -ты ж.; гульта́йства, -ва ср.;

2. безл., в знач. сказ. / мне (ему́) лень мне (яму́) не хо́чацца; или же переводится личными формами от глаг. ленава́цца;

на́до бы пойти́, да лень трэ́ба б пайсці́, ды не хо́чацца (ды ляну́юся);

все, кому́ не лень усе́, каму́о́лькі) хо́чацца.