Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

лёгкий в разн. знач. лёгкі;

лёгкая инду́стри́я, промы́шленность лёгкая інду́стрыя, прамысло́васць;

лёгкая атле́тика спорт. лёгкая атле́тыка;

лёгкое вино́ лёгкае віно́;

лёгкое чте́ние разг. лёгкае чыта́нне;

с лёгкой руки́ з лёгкай рукі́;

лёгок на поми́не! лёгкі на ўспамі́н; ≅ пра воўка памо́ўка, а воўк і тут;

с лёгким се́рдцем з лёгкім сэ́рцам;

с лёгким па́ром з лёгкай па́рай.

лёгкое сущ., анат. лёгкае, -кага ср.;

воспале́ние лёгких мед. запале́нне лёгкіх.

лёгкость лёгкасць, -ці ж.

лёгкоусвоя́емый лёгказасвая́льны.

лёгонький разг. лёгенькі.

лёгочный лёгачны.

лёд лёд, род. лёду м., мн. ільды́, -до́ў, (после гласных) льды, род. льдоў;

дрейфу́ющий лёд дрэйфуючы лёд;

лёд разби́т лёд разбі́ты;

лёд тро́нулся лёд крану́ўся;

на уста́х мёд, а на се́рдце лёд на языку́ мёд, а на сэ́рцы лёд;

би́ться как ры́ба об лёд бі́цца як ры́ба аб лёд.

лёживать несов., многокр., разг. ляжа́ць (не раз).

лёжка ж.

1. ле́жня, -ні ж.; (лежание) ляжа́нне, -ння ср.;

2. (логовище) ло́гавішча, -шча ср., ло́гава, -ва ср.;

лежа́ть в лёжку ляжа́ць ле́жма.

лёжмя и ле́жмя нареч., прост. ле́жма, ле́жачы;

лёжмя лежать ле́жма ляжа́ць.