Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

лежа́к

1. (деревянная койка) тапча́н, -на́ м.;

2. обл. (часть дымохода) ляжа́к, род. лежака́ м.

лежа́лый ляжа́лы, заляжа́лы;

лежа́ние ляжа́нне, -ння ср.;

лежа́нка в разн. знач. ляжа́нка, -кі ж.

лежа́ть несов.

1. в разн. знач. ляжа́ць;

2. (о населённом пункте) стая́ць;

го́род лежи́т на берегу́ мо́ря го́рад стаі́ць на бе́разе мо́ра;

лежа́ть в осно́ве ляжа́ць у асно́ве;

лежа́ть на боку́, на печи́ ляжа́ць на баку́, на пе́чы;

пло́хо лежи́т дрэ́нна ляжы́ць;

душа́, се́рдце не лежи́т душа́, сэ́рца не ляжы́ць (не го́рнецца);

лежа́чий ляжа́чы;

лежа́чее положе́ние ляжа́чае стано́вішча;

под лежа́чий ка́мень вода́ не течёт посл. пад ляжа́чы ка́мень вада́ не цячэ́;

лежа́чего не бьют посл. ляжа́чага не б’юць.

ле́жбище ср., охот. ле́жбішча, -шча ср., ле́жня, -ні ж.; (след лежащего зверя на траве — ещё) ле́жыва, -ва ср.;

ле́жбищный ле́жбішчны; ле́жаўны.

лежебо́ка м. и ж., разг. ле́жань, -жня м., абібо́к, -ка м., лежабо́к, -ка м.

ле́жень

1. техн. ляжа́к, род. лежака́ м.;

2. обл., см. лежебо́ка.