Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ко́лерII вет., уст. ко́лер, -ру м.

ко́лерный жив. ко́лерны.

колеси́ть несов., разг.

1. (ездить) раз’язджа́ць, е́здзіць;

2. перен. калясі́ць;

колеси́ть по све́ту е́здзіць (калясі́ць) па све́це.

коле́сник и колёсник калясні́к, род. калесніка́ м.; кале́снік, -ка м., стальма́х, -ха́ м.

колесни́ца ист., уст. калясні́ца, -цы ж.;

колесни́чный калясні́чны.

колесо́ ко́ла, -ла ср., мн. ко́лы, -лаў;

махово́е колесо́ махаві́к, махаво́е ко́ла;

колесо́ форту́ны (сча́стья) ко́ла фарту́ны (шча́сця);

колесо́ исто́рии ко́ла гісто́рыі;

вставля́ть па́лки в колёса устаўля́ць па́лкі ў ко́лы;

как пя́тое колесо́ в теле́ге як пя́тае ко́ла ў калёсах.

колесова́ние ист. калесава́нне, -ння ср.;

колесо́ванный ист. калесава́ны;

колесова́ть сов. и несов. калесава́ць.