Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

изве́тчица уст. дано́счыца, -цы ж., паклёпніца, -цы ж.

изветша́лый уст., см. обветша́лый;

изветша́ть сов., уст., см. обветша́ть.

изве́чно нареч. спрадве́чна, адве́чна, спрадве́ку, адве́ку; спако́н ве́ку;

изве́чность уст. спрадве́чнасць, -ці ж., адве́чнасць, -ці ж.;

изве́чный спрадве́чны, адве́чны.

извеща́ть несов. паведамля́ць (каму); (оповещать) апавяшча́ць (каго); нака́зваць (каму);

извеща́ться страд. паведамля́цца; апавяшча́цца;

извеще́ние ср.

1. (действие) паведамле́нне, -ння ср.; апавяшчэ́нне, -ння ср., нака́з, -зу м.;

2. (документ) паведамле́нне, -ння ср.;

платёжное извеще́ние плаце́жнае паведамле́нне;

предвари́тельное извеще́ние папярэ́дняе паведамле́нне;

извещённый паве́дамлены; апаве́шчаны.