зубрёнок м. зубраня́ и зубранё, -ня́ці ср.
зубри́ла разг. зубры́ла, -лы м. и ж.;
зубри́лка зубры́лка, -кі м. и ж.
зубри́ло ср., техн. зубі́льнік, -ка м.
зубри́льный техн. зубі́льны.
зубри́стика ж., разг. зубрэ́нне, -ння ср.
зубри́тьI несов.
1. (насекать зубья) зубі́ць;
2. (делать зазубрины) вышчэ́рбліваць, вызу́бліваць.
зубри́тьII несов. (бессмысленно заучивать) разг. зубры́ць.
зубри́тьсяI несов.
1. вышчэ́рблівацца, вызу́блівацца;
2. страд. зубі́цца; вышчэ́рблівацца, вызу́блівацца; см. зубри́тьI.
зубри́тьсяII несов., страд. зубры́цца; см. зубри́тьII.