Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дрого́бычский драго́быцкі.

дрожа́ние дрыжа́нне, -ння ср.; (трепетание) трымце́нне, -ння ср.;

дрожа́тельный спец. дрыжа́льны; дрыжлі́вы;

дрожа́тельный парали́ч мед. дрыжа́льны (дрыжлі́вы) паралі́ч;

дрожа́ть несов., в разн. знач. дрыжа́ць; трэ́сціся; калаці́цца;

дрожа́ть всем те́лом дрыжа́ць (трэ́сціся, калаці́цца) усі́м це́лам;

дрожа́ть пе́ред ке́м-нибудь дрыжа́ць (калаці́цца) пе́рад кім-не́будзь;

дрожа́щий

1. прич. які́ (што) дрыжы́ць; які́ (што) трасе́цца; які́ (што) кало́ціцца;

2. прил. дрыжа́чы, дрыго́ткі;

дрожа́щий го́лос дрыжа́чы го́лас;

дрожа́щие па́льцы дрыжа́чыя па́льцы;

дрожа́щий свет дрыго́ткае святло́.

дрожжева́ние спец. дражджава́нне, -ння ср.;

дрожжева́ть несов. дражджава́ць.

дрожжево́й дражджавы́.

дро́жжи дро́жджы, род. дражджэ́й ед. нет;

как на дрожжа́х расти́ як на дражджа́х расці́.

дро́жки дро́жкі, -жак ед. нет.