Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

треско́вые мн., сущ., зоол. траско́выя, -вых;

треско́вый траско́вы.

трескообра́зные мн., сущ., зоол. траскападо́бныя, -ных.

трескотня́ разг.

1. траскатня́, -ні́ ж., траскані́на, -ны ж.;

2. перен. (болтовня) траскатня́, -ні́ ж.; балбатня́, -ні́ ж.

треску́чий в разн. знач. траску́чы;

треску́чие фра́зы траску́чыя фра́зы;

треску́чий моро́з траску́чы маро́з.

тре́снутый трэ́снуты, ло́пнуты; см. тре́снуть 1;

тре́снуть сов.

1. прям., перен. трэ́снуць, ло́пнуць;

тре́снула суха́я ве́тка трэ́снула суха́я галі́нка;

предприя́тие тре́снуло прадпрые́мства ло́пнула;

2. (сильно ударить) прост. трэ́снуць, сту́кнуць;

хоть тре́сни хоць трэ́сні (ло́пні);

тре́снуться прост. трэ́снуцца, сту́кнуцца.

трест в разн. знач. трэст, род. трэ́ста м.

треста́ с.-х. траста́, -ты́ ж.