Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ре́занный прич. рэ́заны;

резану́ть сов., однокр., прост. разану́ць, рэ́знуць;

ре́заный прил. рэ́заны;

ре́заная ра́на рэ́заная ра́на;

ре́зательный спец. рэ́зальны.

ре́зать несов.

1. в разн. знач. рэ́заць;

ре́зать мета́лл рэ́заць мета́л;

ве́тер ре́жет лицо́ ве́цер рэ́жа твар;

его́ го́лос ре́жет слух яго́ го́лас рэ́жа слых;

2. (убивать) рэ́заць; (свиней) кало́ць;

ре́зать пра́вду (в глаза́) рэ́заць пра́ўду (у во́чы);

ре́зать глаза́ рэ́заць во́чы;

по живо́му ре́зать па жывы́м рэ́заць;

без ножа́ ре́зать (кого) без нажа́ рэ́заць (каго);

у́хо (у́ши) ре́жет (дерёт) ву́ха (ву́шы) рэ́жа (дзярэ́);

ре́заться возвр., страд. рэ́зацца.

резви́ться несов. весялі́цца, дурэ́ць, гуля́ць; (озорничать) гарэ́заваць, гарэ́знічаць.

ре́зво нареч.

1. жва́ва, гарэ́зліва; дураслі́ва, сваво́льна;

2. шпа́рка; см. ре́звый;

ре́звость

1. жва́васць, -ці ж., гарэ́злівасць, -ці ж.; дураслі́васць, -ці ж., сваво́льнасць, -ці ж.;

2. (быстрота в беге) шпа́ркасць, -ці ж.;

резву́нья, резву́шка разг. гарэ́за, -зы ж., дураслі́ўка, -кі ж.;