ревни́во нареч. раўні́ва;
ревни́вость раўні́васць, -ці ж.;
ревни́тель книжн., уст. апяку́н, род. апекуна́ м.; (сторонник) прыхі́льнік, -ка м. (чаго); (борец) змага́р, -ра́ м. (за што);
ревни́тельница книжн., уст. апяку́нка, -кі ж.; прыхі́льніца, -цы ж.; змага́рка, -кі ж.
ревнова́ть несов.
1. раўнава́ць;
2. книжн., уст. стара́цца; клапаці́цца;
3. книжн., уст. (испытывать зависть) зайздро́сціць.
ре́вностно нареч. стара́нна, дба́йна, руплі́ва;
ре́вностность книжн. стара́ннасць, -ці ж., дба́йнасць, -ці ж., руплі́васць, -ці ж.;
ре́вностный стара́нны, дба́йны, руплі́вы.
ре́вность
1. рэ́ўнасць, -ці ж.;
2. (старательность) книжн., уст. стара́ннасць, -ці ж., руплі́васць, -ці ж.;
3. книжн., уст. (зависть) за́йздрасць, -ці ж.