Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

родни́ть несов., в разн. знач. радні́ць;

родни́ться радні́цца.

родничо́кI м., анат. це́мечка, -чка ср.

родничо́кII м., уменьш. (к родни́к) крыні́чка, -кі ж.

родно́й ро́дны;

родно́й язы́к ро́дная мо́ва;

родны́е мн., сущ. радня́, -ні́ ж.; сваякі́, -ко́ў мн.

родня́ ж.

1. собир. радня́, -ні́ ж.;

2. (родственник) разг. свая́к, -ка́ м., радня́, -ні́ ж.; (родственница) свая́чка, -кі ж., радня́, -ні́ ж.

родови́тость радаві́тасць, -ці ж.;

родови́тый радаві́ты.

родово́йI

1. радавы́;

родово́й быт радавы́ быт;

родово́е о́бщество радаво́е грама́дства;

родово́е поме́стье радавы́ маёнтак;

2. радавы́;

родовы́е и видовы́е назва́ния расте́ний радавы́я і відавы́я на́звы раслі́н.