Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

работоспосо́бность працаздо́льнасць, -ці ж.;

работоспосо́бный працаздо́льны.

работя́га м. и ж., разг. (о мужчине) працаві́к, -ка́ м., рабаця́га, -гі м.; (о женщине) працаві́чка, -кі ж., рабаця́га, -гі ж.;

работя́щий прил., разг. працаві́ты.

рабо́чая сущ. рабо́чая, -чай ж.; см. рабо́чийI.

рабо́че-крестья́нский рабо́ча-сяля́нскі.

рабо́чийI сущ. рабо́чы, -чага м.;

рабо́чий от станка́ рабо́чы ад станка́;

подённый рабо́чий падзённы рабо́чы.

рабо́чийII прил., в разн. знач. рабо́чы;

рабо́чий класс рабо́чы клас;

рабо́чее движе́ние рабо́чы рух;

рабо́чая гипо́теза рабо́чая гіпо́тэза;

рабо́чая си́ла эк. рабо́чая сі́ла;

в рабо́чем поря́дке у рабо́чым пара́дку;

рабо́чие ру́ки рабо́чыя ру́кі.

рабочко́м уст. (рабо́чий комите́т) рабачка́м, -ма м. (рабо́чы камітэ́т).

ра́бски нареч. па-ра́бску, па-няво́льніцку;

ра́бски подража́ть па-ра́бску перайма́ць;