Verbum

изно́с знос, род. зно́су м.;

нет изно́су (а) разг. няма́ зно́су;

до изно́су (а) да зно́су;

изно́с обору́дования знос абсталява́ння;

испыта́ние на изно́с выпрабава́нне на знос;

износи́ть сов. знасі́ць;

износи́ться знасі́цца.

износосто́йкий техн. зносасто́йкі;

износосто́йкость техн. зносасто́йкасць, -ці ж.

износоусто́йчивость техн. зносаўсто́йлівасць, -ці ж.;

износоусто́йчивый зносаўсто́йлівы.

изно́шенность зно́шанасць, -ці ж.;

изно́шенный зно́шаны.

изнуре́ние ср.

1. (действие) мардава́нне, -ння ср.; змо́рванне, -ння ср.; знясі́льванне, -ння ср.;

2. (состояние) змардава́насць, -ці ж.; змо́ранасць, -ці ж.; знясі́ленне, -ння ср.; см. изнури́ть;