Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

золотодобыва́ющий прил., горн. золатаздабыўны́;

золотодобы́тчик золатаздабыва́льнік, -ка м.;

золотодобы́ча золатаздабы́ча, -чы ж.

золотоиска́тель золаташука́льнік, -ка м.;

золотоиска́тельский золаташука́льніцкі;

золотоиска́тельская па́ртия па́ртыя шука́льнікаў зо́лата (золаташука́льнікаў), золаташука́льніцкая па́ртыя.

золото́й

1. прил., в разн. знач. залаты́;

золотые ро́ссыпи залаты́я ро́ссыпы;

золото́е кольцо́ залаты́ пярсцёнак;

золото́й запа́с залаты́ запа́с;

золота́я ро́зга бот. залаці́сты су́мнік;

золото́й станда́рт залаты́ станда́рт;

золото́й фонд залаты́ фонд;

золоты́х дел ма́стер уст. залата́р, (ювелир) ювелі́р;

2. сущ. (монета) уст. залаты́, -то́га м., чырво́нец, -нца м.;

золота́я середи́на залата́я сярэ́дзіна;

золото́е сече́ние мат. залато́е сячэ́нне;

золото́й век залаты́ век;

золоты́е ру́ки залаты́я ру́кі;

золоты́е слова́ залаты́я сло́вы;

золота́я о́сень залата́я во́сень;

золота́я молодёжь залата́я мо́ладзь;

золота́я сва́дьба залато́е вясе́лле;

золота́я жи́ла залата́я жы́ла;

золото́е вре́мя (упуска́ть) марнава́ць (ма́рна тра́ціць), упуска́ць (залаты́) час;

сули́ть (обеща́ть) золоты́е го́ры абяца́ць залаты́я го́ры;

золото́е дно залато́е дно.

Золото́й Бе́рег Залаты́ Бе́раг.

золотокры́лый залатакры́лы.

золотоку́дрый залатаку́дры.

золотоно́сность залатано́снасць, -ці ж.;