Друть р. Друць, род. Дру́ці ж.
Дру́я г.п. Дру́я, род. Дру́і ж.
дры́гать несов., разг. дры́гаць;
дры́гнуть сов., однокр. дры́гнуць.
дры́хнуть несов., прост. дры́хнуць.
дрюк обл. друк, род. друка́ м.
дрю́чить несов., прост., обл. дуба́сіць.
дрючо́к обл. дручо́к, -чка́ м.
дря́блость дру́зласць, -ці ж.; вя́ласць, -ці ж.;
дря́блый прям., перен. дру́злы; (вялый) вя́лы;