другII / друг друга а) для м. рода адзі́н аднаго́ (адзі́н друго́га); б) для ж. рода адна́ адну́ (адна́ другу́ю); в) для ср. и разных родов адно́ аднаго́ (адно́ друго́га);
бра́тья лю́бят друг друга браты́ лю́бяць адзі́н аднаго́;
де́ти лю́бят друг друга дзе́ці лю́бяць адно́ аднаго́ (адно́ друго́га);
брат с сестро́й лю́бят друг друга брат з сястро́й лю́бяць адно́ аднаго́ (адно́ друго́га);
друг другом а) для м. рода адзі́н адны́м (адзі́н другі́м); б) для ж. рода адна́ адно́й (адна́ друго́й); в) для ср. и разных родов адно́ адны́м (адно́ другі́м);
они́ дово́льны друг другом яны́ задаво́лены адзі́н адны́м (адна́ адно́й, адно́ адны́м);
друг за друга а) для м. рода адзі́н за аднаго́ (адзі́н за друго́га); б) для ж. рода адна́ за адну́ (адна́ за другу́ю); в) для ср. и разных родов адно́ за адно́ (адно́ за друго́е).
други́е мн., сущ. другі́я, -гі́х;
о други́х я не говорю́ пра другі́х я не гавару́;
не хо́чет говори́ть при други́х не хо́ча гавары́ць пры другі́х (пры лю́дзях);
◊
смотре́ть други́ми глаза́ми глядзе́ць другі́мі вача́мі;
друго́е сущ. друго́е, -го́га ср.;
ему́ говори́шь одно́, а он де́лает другое яму́ гаво́рыш (ка́жаш) адно́, а ён ро́біць друго́е (сваё).
друго́й
1. (иной) другі́, і́ншы;
2. (второй) другі́;
◊
э́то друго́е де́ло гэ́та і́ншая спра́ва (рэч);
други́ми слова́ми (вводное словосочетание) іна́чай ка́жучы;
и тот и друго́й і адзі́н і другі́.
дру́жба ж. дру́жба, -бы ж.; сябро́ўства, -ва ср.
дружелю́бие ср. дружалю́бнасць, -ці ж., прыя́знасць, -ці ж.;
дружелю́бно нареч. дружалю́бна, прыя́зна;
дружелю́бный дружалю́бны, прыя́зны.
дру́жески нареч. па-сябро́ўску;
дру́жеский сябро́ўскі;
дру́жеский приве́т сябро́ўскае прывіта́нне.