Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

Дроги́чинский райо́н Драгі́чынскі раён.

дро́гнутьI несов. (зябнуть) зя́бнуць, ме́рзнуць.

дро́гнутьII сов.

1. здрыгану́цца; страсяну́цца; (задрожать) задрыжа́ць; (пошевельнуться) зварухну́цца;

го́лос дро́гнул го́лас задрыжа́ў;

рука́ не дро́гнет рука́ не задрыжы́ць;

у него́ дро́гнули бро́ви у яго́ зварухну́ліся бро́вы;

2. (прийти в смятение) завага́цца; (пошатнуться) пахісну́цца; (податься) пада́цца; (не выдержать) не вы́трымаць;

неприя́тель дро́гнул и на́чал отступа́ть во́раг не вы́трымаў і пача́ў адступа́ць;

толпа́ дро́гнула и потесни́лась наза́д нато́ўп пахісну́ўся і пада́ўся наза́д.

Дрого́быч г. Драго́быч, -ча м.

дрого́бычский драго́быцкі.

дрожа́ние дрыжа́нне, -ння ср.; (трепетание) трымце́нне, -ння ср.;

дрожа́тельный спец. дрыжа́льны; дрыжлі́вы;

дрожа́тельный парали́ч мед. дрыжа́льны (дрыжлі́вы) паралі́ч;

дрожа́ть несов., в разн. знач. дрыжа́ць; трэ́сціся; калаці́цца;

дрожа́ть всем те́лом дрыжа́ць (трэ́сціся, калаці́цца) усі́м це́лам;

дрожа́ть пе́ред ке́м-нибудь дрыжа́ць (калаці́цца) пе́рад кім-не́будзь;

дрожа́щий

1. прич. які́ (што) дрыжы́ць; які́ (што) трасе́цца; які́ (што) кало́ціцца;

2. прил. дрыжа́чы, дрыго́ткі;

дрожа́щий го́лос дрыжа́чы го́лас;

дрожа́щие па́льцы дрыжа́чыя па́льцы;

дрожа́щий свет дрыго́ткае святло́.

дрожжева́ние спец. дражджава́нне, -ння ср.;