Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

тарара́хать несов., разг.

1. (грохотать) тарара́хаць;

2. (ударять) тра́хаць;

тарара́хаться (ударяться) разг. тра́хацца;

тарара́хнуть сов., однокр., разг.

1. (загрохотать) тарара́хнуць;

2. (ударить) тра́хнуць;

тарара́хнуться разг. (удариться) тра́хнуцца; (упасть куда-л.) бу́хнуцца.

тарата́йка разг. тарата́йка, -кі ж.

тарато́рить несов., разг. саката́ць, лапата́ць; (болтать) балбата́ць;

тарато́рка м. и ж., разг. (о мужчине) сакату́н, -на́ м., лапату́н, -на́ м.; балбату́н, -на́ м.; (о женщине) сакату́ха, -хі ж., лапату́ха, -хі ж.; балбату́ха, -хі ж.

тарахте́ние

1. тарахце́нне, -ння ср., леската́нне, -ння ср.;

2. трашча́нне, -ння ср., лапата́нне, -ння ср.; см. тарахте́ть;

тарахте́ть несов., разг.

1. тарахце́ць, леската́ць;

2. (говорить без умолку) трашча́ць, лапата́ць.

тара́щить несов., разг. вытарэ́шчваць, вытрэ́шчваць, лупі́ць, вылу́пліваць;

тара́щить глаза́ вытарэ́шчваць (вытрэ́шчваць, лупі́ць, вылу́пліваць) во́чы;