тарара́хать 
1. (грохотать) тарара́хаць;
2. (ударять) тра́хаць;
тарара́хать 
1. (грохотать) тарара́хаць;
2. (ударять) тра́хаць;
тарара́хаться (ударяться) 
тарара́хнуть 
1. (загрохотать) тарара́хнуць;
2. (ударить) тра́хнуць;
тарара́хнуться 
тарата́йка 
тарато́рить 
тарато́рка 
тарахте́ние
1. тарахце́нне, -ння 
2. трашча́нне, -ння 
тарахте́ть 
1. тарахце́ць, леската́ць;
2. (говорить без умолку) трашча́ць, лапата́ць.
тара́щить 
тара́щить глаза́ вытарэ́шчваць (вытрэ́шчваць, лупі́ць, вылу́пліваць) во́чы;