Verbum

зацепле́ние ср.

1. (действие) зачэ́пліванне, -ння ср.;

2. (предмет) зачэ́пка, -кі ж.;

заце́пленный зачэ́плены;

зацепля́ть несов. зачапля́ць; зачэ́пліваць;

зацепля́ться возвр., страд. зачапля́цца, зачэ́плівацца;

зацепно́й зачэ́пны;

заце́пщик зачэ́пшчык, -ка м.;

заце́пщица зачэ́пшчыца, -цы ж.

зацо́кать сов., разг. зацо́каць.

зача́вкать сов., разг. зачвя́каць.

зачади́ть сов., разг.

1. напусці́ць ды́му, задымі́ць;

2. (закоптить) закуры́ць.