Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

недоста́точность

1. недастатко́васць, -ці ж.;

за недоста́точностью з-за недастатко́васці;

серде́чная недоста́точность мед. сардэ́чная недастатко́васць;

2. уст. незамо́жнасць, -ці ж., недаста́тнасць, -ці ж.; см. недоста́точный;

недоста́точный

1. недастатко́вы;

2. (незажиточный) уст. незамо́жны, недаста́тны;

недоста́точный глаго́л грам. недастатко́вы дзеясло́ў;

недоста́ть сов. няста́ць; нехапі́ць;

недоста́ча разг. няста́ча, -чы ж., недаста́ча, -чы ж.;

недостаю́щий

1. прич. яко́га (яко́й) нестае́, яко́га (яко́й) не хапа́е;

2. в знач. прил. адсу́тны.

недостига́емость, недостига́емый, см. недостижи́мость, недостижи́мый.

недостижи́мость недасяга́льнасць, -ці ж., недася́жнасць, -ці ж.;

недостижи́мый недасяга́льны, недася́жны.

недостове́рность невераго́днасць, -ці ж., няпэ́ўнасць, -ці ж.; недакла́днасць, -ці ж.;

недостове́рный невераго́дны, няпэ́ўны; недакла́дны.