Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

топота́ть несов., разг. тупаце́ць; (топать) ту́паць.

то́почный то́пкавы; пячны́; см. то́пка 2.

то́псель мор. то́псель, -ля м.

топта́ние тапта́нне, -ння ср.

топта́ть несов., в разн. знач. тапта́ць;

топта́ть траву́ тапта́ць траву́;

вса́дники топта́ли толпу́ ко́ннікі тапта́лі нато́ўп;

топта́ть сапоги́ тапта́ць бо́ты;

не топта́ть врагу́ на́шей земли́ не тапта́ць во́рагу на́шай зямлі́;

топта́ться

1. в разн. знач. тапта́цца;

нереши́тельно топта́ться нерашу́ча тапта́цца;

чего́ ты тут то́пчешься? чаго́ ты тут то́пчашся?;

2. страд. тапта́цца;

топта́ться на ме́сте тапта́цца на ме́сцы.

топты́гин шутл. тапты́гін, -на м.

топча́к с.-х. тапча́к, -ка́ м., тупча́к, -ка́ м.

топча́н тапча́н, -на́ м.

топы́рить несов., прост., см. топо́рщить;