Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

кури́льщик куры́льшчык, -ка м., курэ́ц, -рца́ м.;

кури́льщица ж. куры́льшчыца, -цы́ м.

кури́нский (от Кура́) куры́нскі.

кури́ные мн., сущ., зоол. куры́ныя, -ных;

кури́ный куры́ны;

кури́ная слепота́ а) мед., разг. куры́ная слепата́; б) бот. курасле́п;

кури́ная па́мять куры́ная па́мяць.

кури́ровать несов. куры́раваць;

кури́ровать студе́нтов куры́раваць студэ́нтаў.

кури́тельная сущ. куры́льня, -ні ж.;

кури́тельный куры́льны;

кури́ть несов.

1. куры́ць;

2. (перегонкой) куры́ць, гнаць;

кури́ть фимиа́м куры́ць фімія́м;

кури́ться

1. (выделять дым) курэ́ць;

2. (о пыли, тумане) куры́цца;

3. страд. куры́цца; см. кури́ть 1.