Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

корьё ср. (кора) кара́, -ры́ ж.;

ко́рюшка зоол. ко́рушка, -кі ж.

коря́во нареч. кара́ва; (шероховато) шурпа́та; (некрасиво) нязгра́бна;

коря́вость кара́васць, -ці ж.; шурпа́тасць, -ці; нязгра́бнасць, -ці ж.; см. коря́вый 1;

коря́вый

1. кара́вы; (шероховатый) шурпа́ты; (некрасивый) нязгра́бны;

2. (изрытый оспой) рабы́, васпава́ты.

коря́га ж. корч, род. карча́ м.; карча́га, -гі ж., карча́жына, -ны ж.;

коря́жистый карчакава́ты.

коря́к кара́к, -ка м.

коря́кский кара́кскі.

Коря́кский автоно́мный о́круг ист. Кара́кская аўтано́мная акру́га; см. Камча́тский край.