Verbum

затя́жка ж.

1. (действие) заця́жка, -кі ж., заця́гванне, -ння ср.;

2. (при курении) заця́жка, -кі ж.;

табаку́ оста́лось на одну́ затя́жку тытуню́ застало́ся на адну́ заця́жку;

3. ав. заця́жка, -кі ж.;

4. сапожн. заця́жка, -кі ж.;

затяжно́й зацяжны́; (требующий много времени, медлительный — ещё) мару́дны, паво́льны;

затяжно́й прыжо́к ав. зацяжны́ скачо́к.

затя́нутость заця́гнутасць, -ці ж., заця́гненасць, -ці ж.;

затя́нутый в разн. знач. заця́гнуты;

затяну́ть сов., в разн. знач. зацягну́ць;

затяну́ть в тряси́ну зацягну́ць у дрыгву́;

не́бо затяну́ло ту́чами не́ба зацягну́ла хма́рамі;

затяну́ть де́ло зацягну́ць спра́ву;

затяну́ть пе́сню зацягну́ць пе́сню;

затяну́ться зацягну́цца;

затяну́ться папиро́сой зацягну́цца папяро́сай;

де́ло затяну́лось спра́ва зацягну́лася.

заузда́ть сов., нар.-поэт. закілза́ць.

зау́здывать несов., нар.-поэт. закі́лзваць.

зау́лок разг. заву́лак, -лка м.

заулыба́ться сов., разг. заўсміха́цца, пача́ць усміха́цца.