Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

заторцо́ванный затарцава́ны;

заторцо́вывать несов. затарцо́ўваць;

заторцо́вываться страд. затарцо́ўвацца.

затоскова́ть сов. затужы́ць; зану́дзіцца, засумава́ць.

заточа́ть несов., уст. садзі́ць, ссыла́ць, зняво́льваць; см. заточи́тьI;

заточе́ние зняво́ленне, -ння ср.;

жить в заточе́нии жыць у зняво́ленні.

зато́ченный (заострённый) заво́страны; (на точиле) зато́чаны, мног. пазато́чваны.

заточённый зняво́лены, сасла́ны, паса́джаны; см. заточи́тьI.

заточи́тьI сов., уст. (подвергнуть заточению) пасадзі́ць, сасла́ць, зняво́ліць;

заточи́ть в тюрьму́ пасадзі́ць у турму́;

заточи́ть в монасты́рь сасла́ць у манасты́р.

заточи́тьII сов. (заострить) завастры́ць; (на точиле, станке) затачы́ць, мног. пазато́чваць.