Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

чесно́чный часно́чны.

чесо́тка мед. каро́ста, -ты ж.;

чесо́точный прил. каро́слівы.

че́ствование

1. (действие) ушано́ўванне, -ння ср.;

2. (торжество) ушанава́нне, -ння ср.;

че́ствовать несов. ушано́ўваць;

че́ствоваться страд. ушано́ўвацца.

че́стер (сыр) чэ́стар, -ру м.

чести́ть несов., разг. бэ́сціць, ла́яць; (хулить) га́ніць; (обзывать) абзыва́ць (кім, чым).

че́стно нареч. сумле́нна.

честно́й уст.

1. церк. святы́;

честно́й крест святы́ крыж;

честна́я оби́тель святы́ манасты́р;

2. (установленный религией, обычаем) пачэ́сны;

честна́я сва́дьба пачэ́снае вясе́лле;

3. до́бры; (почтенный) шано́ўны; (почётный) пачэ́сны;

честно́й наро́д лю́дзі до́брыя;

честны́е го́сти пачэ́сныя (шано́ўныя) го́сці;

честна́я компа́ния ирон., шутл. цёплая кампа́нія;

мать честна́я! а ма́мачкі!, а лі́ханька!