Verbum

дортуа́р уст. дартуа́р, -ра м.

доруба́ть несов.

1. дасяка́ць;

2. плот., горн. дару́бліваць;

доруба́ться

1. дасяка́цца;

2. плот., горн. дару́блівацца; см. доруби́ться;

3. страд. дасяка́цца; дару́блівацца; см. доруба́ть;

доруби́ть сов.

1. дасячы́;

2. плот., горн. дарубі́ць;

доруби́ться

1. дасячы́ся;

2. плот., горн. дарубі́цца.

дору́бка ж.

1. дасяка́нне, -ння ср.;

2. дару́бліванне, -ння ср.; см. доруба́ть;

дору́бленный

1. дасе́чаны;

2. дару́блены; см. доруби́ть;

дору́бливать несов.

1. дасяка́ць;

2. плот., горн. дару́бліваць;

дору́бливаться страд.

1. дасяка́цца;

2. дару́блівацца; см. дору́бливать.

доруга́ться сов., прост. дала́яцца, дасвары́цца.