Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

застро́йщица забудо́ўшчыца, -цы ж.

застро́ченный портн. застро́чаны;

застрочи́ть сов., в разн. знач. застрачы́ць.

за́струг стол. шархе́бель, -беля м.

за́струга и застру́га обл. (снежная гряда) застру́га, -гі ж.

застру́ганный, заструга́ть разг., см. застро́ганный, застрога́ть.

заструи́ться сов. забруі́цца, заструме́ніць.

застря́ть сов.

1. захра́снуць, засе́сці, завя́знуць;

слова́ застря́ли в го́рле сло́вы засе́лі ў го́рле;

2. перен., разг. (запропаститься) прапа́сці; (задержаться) затрыма́цца; заба́віцца; (замешкаться) замару́дзіць; (оказаться в трудном положении) увя́знуць.

застуди́ть сов. застудзі́ць, мног. пазасту́джваць;

застуди́ться застудзі́цца.