Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

застрева́ние

1. захраса́нне, -ння ср., завяза́нне, -ння ср.;

2. затры́мліванне, -ння ср.; мару́джанне, -ння ср., замару́джванне, -ння ср.; увяза́нне, -ння ср.; см. застрева́ть;

застрева́ть несов.

1. захраса́ць, засяда́ць, вя́знуць, завяза́ць;

2. перен., разг. (задерживаться) затры́млівацца, ба́віцца; (мешкать) мару́дзіць, замару́джваць; (оказываться в трудном положении) увяза́ць; см. застря́ть.

застрекота́ть сов. застраката́ць.

застре́л охот. застрэ́л, -лу м.;

застре́ленный застрэ́лены;

застрели́ть сов. застрэ́ліць;

застрели́ться застрэ́ліцца.

застре́льщик застрэ́льшчык, -ка м.;

застре́льщица застрэ́льшчыца, -цы ж.

застре́ха ж., обл. падстрэ́шша, -шша ср., застрэ́шша, -шша ср.