Verbum

чисти́льщица чысці́льшчыца, -цы ж.

чи́стить несов.

1. (удалять грязь, делать чистым) чы́сціць; (тереть — ещё) шарава́ць; (ваксить — ещё) ваксава́ць;

чи́стить коня́ чы́сціць каня́;

чи́стить зу́бы чы́сціць зу́бы;

чи́стить посу́ду чы́сціць (шарава́ць) по́суд;

чи́стить о́бувь чы́сціць (ваксава́ць) абу́так;

2. (от кожуры) абіра́ць; (скрести) скрэ́бці, струга́ць; (лущить — ещё) лу́шчыць, луза́ць; (перебирать) перабіра́ць;

чи́стить карто́шку абіра́ць (преимущественно варёную), струга́ць (сырую), скрэ́бці (молодую) бу́льбу;

чи́стить морко́вь скрэ́бці мо́ркву;

чи́стить ры́бу скрэ́бці ры́бу;

чи́стить горо́шек абіра́ць (лу́шчыць, луза́ць) гаро́шак;

чи́стить ви́шни, грибы́ перабіра́ць ві́шні, грыбы́;

3. (освобождать от скопившегося, опорожнять) чы́сціць; (дымоход) выціра́ць;

чи́стить кана́л чы́сціць кана́л;

чи́стить коло́дец чы́сціць сту́дню;

чи́стить тру́бы выціра́ць ко́міны;

4. перен. (проверять с целью освобождения от чуждых элементов), разг. чы́сціць;

чи́ститься

1. чы́сціцца;

2. страд. чы́сціцца; шарава́цца; ваксава́цца; абіра́цца; скрэ́бціся, струга́цца; лу́шчыцца, луза́цца; перабіра́цца; выціра́цца; см. чи́стить.

чи́стка ж.

1. (удаление грязи) чы́стка, -кі ж., чы́шчанне, -ння ср.; шарава́нне, -ння ср.; ваксава́нне, -ння ср.;

отда́ть что́-л. в чи́стку адда́ць што-не́будзь у чы́стку;

2. (от кожуры) абіра́нне, -ння ср.; скрабе́нне, -ння ср., струга́нне, -ння ср.; лушчэ́нне, -ння ср., луза́нне, -ння ср.; перабіра́нне, -ння ср.;

3. (освобождение от скопившегося, опорожнение) чы́стка, -кі ж., чы́шчанне, -ння ср.; выціра́нне, -ння ср.;

4. перен. чы́стка, -кі ж.; см. чи́стить.

чи́сто​^I нареч. чы́ста.

чи́сто​^II союз, разг. ні́бы, як (той);

поёт, чи́сто солове́й спява́е, ні́бы (як той) салаве́й.

чистови́к разг. чыставі́к, -ка́ м.;

чистово́й чыставы́.

чистога́н м., прост. гато́ўка, -кі ж.;

заплати́ть чистога́ном заплаці́ць гато́ўкай.

чистокро́вка с.-х., разг. чыстакро́ўка, -кі ж.