троеру́кий трохру́кі.
Verbum
анлайнавы слоўніктро́ечник (об учащемся)
тро́ечница
тро́ечный тро́ечны.
трои́ть
1. (соединять по три, страивать) траі́ць, стро́йваць;
трои́ть ни́тки траі́ць (стро́йваць) ні́ткі;
2. (делить натрое)
трои́ть чурба́ны траі́ць цурбаны́;
3. (увеличивать втрое, утраивать)
трои́ть це́ну траі́ць (утро́йваць, патро́йваць) цану́;
4.
трои́ть пар траі́ць папа́р;
трои́ться
1. (увеличиваться втрое) траі́цца, утро́йвацца, патро́йвацца;
2. (разделяться натрое) траі́цца;
коне́ц кана́та трои́тся кане́ц кана́та тро́іцца;
в глаза́х трои́тся у вача́х траі́цца;
бу́квы троя́тся лі́тары трая́цца;
3.
тро́ица
1. (о трёх людях)
2. (праздник)
тро́йка
получи́л тро́йку по исто́рии атрыма́ў тро́йку па гісто́рыі;
козы́рная тро́йка казы́рная тро́йка;
запря́чь тро́йку запрэ́гчы тро́йку;
сшить себе́ но́вую тро́йку пашы́ць сабе́ но́вую тро́йку.
тройни́кI
тройни́кII