Verbum

изнеможённо нареч. знямо́жана; знясі́лена;

изнеможённый знямо́жаны; знясі́лены;

изнемо́чь сов. знемагчы́ся; (потерять силы) знясі́лець, знясі́ліцца; (устать) стамі́цца.

изне́рвничаться сов., разг. знервава́цца.

изничтожа́ть несов., прост. ні́шчыць, знішча́ць, вынішча́ць; разг. зніштажа́ць;

изничтожа́ться страд. ні́шчыцца, знішча́цца, вынішча́цца; зніштажа́цца;

изничтоже́ние знішчэ́нне, -ння ср., вынішчэ́нне, -ння ср.; зніштажэ́нне, -ння ср.;

изничто́женный зні́шчаны, вы́нішчаны; знішто́жаны;

изничто́жить сов., прост. зні́шчыць, мног. пазнішча́ць, вы́нішчыць; разг. знішто́жыць.

изно́жье у нага́х.