Verbum

единовре́менно нареч.

1. аднаразо́ва;

2. адначасо́ва; см. единовре́менный;

единовре́менность

1. аднаразо́васць, -ці ж.;

2. адначасо́васць, -ці ж.;

единовре́менный

1. (производимый один раз) аднаразо́вы;

2. (одновременный) адначасо́вы.

единогла́сие ср. аднагало́снасць, -ці ж.;

единогла́сно нареч. аднагало́сна;

единогла́сный аднагало́сны;

единогла́сное мне́ние аднагало́сная ду́мка.

единодержа́вие уст. адзінаўла́ддзе, -ддзя ср., адзінаўла́дства, -ва ср., самаўла́ддзе, -ддзя ср., самаўла́дства, -ва ср.;

единодержа́вный уст. адзінаўла́дны, самаўла́дны.

единоду́шие ср. аднаду́шнасць, -ці ж.;

единоду́шно нареч. аднаду́шна;