дря́блость дру́зласць, -ці ж.; вя́ласць, -ці ж.;
дря́блый прям., перен. дру́злы; (вялый) вя́лы;
дря́бнуть несов., разг. дру́знуць; (становиться вялым) станаві́цца вя́лым.
дря́зги ед. нет, разг. зва́дкі, -дак, ед. зва́дка, -кі ж.; (ссоры) сва́ркі, -рак, ед. сва́рка, -кі ж.
дрянно́й разг. (плохой) дрэ́нны, пага́ны; (мерзкий) паску́дны.
дрянцо́ ср., прост. дрэнь, род. дрэ́ні ж.
дрянь дрэнь, род. дрэ́ні ж., мн. нет.
дряхле́ть несов. (о человеке) драхле́ць, старэ́ць; (о предметах) трухле́ць, парахне́ць.
дря́хлость дра́хласць, -ці ж.; ляда́часць, -ці ж., ляда́шчасць, -ці ж.; састарэ́ласць, -ці ж.;
дря́хлый (о человеке) дра́хлы, ляда́чы, ляда́шчы, стары́; (о предметах) трухля́вы, спарахне́лы.