Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

невоздержа́ние неўстрыма́нне, -ння ср.

невозде́ржанность няўстры́манасць, -ці ж.; нястры́манасць, -ці ж.;

невозде́ржанный няўстры́маны; (несдержанный) нястры́маны;

невозде́ржанный на язы́к нястры́маны на язы́к;

невозде́ржаность няўстры́манасць, -ці ж., нястры́манасць, -ці ж.;

невозде́ржаный няўстры́маны, нястры́маны.

невозмо́жно

1. нареч. немагчы́ма, немажлі́ва; (чрезвычайно) надзвыча́йна; (очень) ве́льмі;

2. безл., в знач. сказ. немагчы́ма, немажлі́ва; (нельзя) не́льга;

невозмо́жное сущ. немагчы́мае, -мага ср., немажлі́вае, -вага ср.;

невозмо́жность немагчы́масць, -ці ж., немажлі́васць, -ці ж.;

в слу́чае невозмо́жности калі́ не́льга, у вы́падку немагчы́масці;

за невозмо́жностью з прычы́ны немагчы́масці;

до невозмо́жности да немагчы́масці; (чрезвычайно) надзвыча́йна, надзвы́чай;

невозмо́жный немагчы́мы, немажлі́вы.

невозмути́мо нареч. спако́йна; абыя́кава; непару́шна;

невозмути́мо улыба́ться спако́йна (абыя́кава) усміха́цца; см. невозмути́мый;