тре́щина
1. трэ́шчына, -ны ж., шчы́ліна, -ны ж., раско́ліна, -ны ж.;
2. перен. трэ́шчына, -ны ж.;
тре́щинка уменьш.
1. трэ́шчынка, -кі ж., шчы́лінка, -кі ж., раско́лінка, -кі ж.;
2. перен. трэ́шчынка, -кі ж.
трещо́тка ж.
1. в разн. знач. ляско́тка, -кі ж.; трашчо́тка, -кі ж.;
2. техн. ляско́тка, -кі ж.; трашчо́тка, -кі ж.;
3. ж. (болтун, болтунья) перен., разг. лапату́н, -на́ м., лапату́ха, -хі ж.; трашчо́тка, -кі м. и ж.;
трещо́точный техн. трашчо́ткавы.
трёпанный прич.
1. рва́ны; матля́ны; трэ́сены; тармо́шаны; ту́заны; перабіра́ны, кудла́чаны; цяга́ны;
2. трапа́ны; см. трепа́ть 1, 5.
трёпаный прил.
1. (о льне и т. п.) трапа́ны, вы́трапаны;
2. (изорванный) разг. патрапа́ны, падра́ны, падзёрты, збузава́ны;
3. (о волосах) разг. ускудла́чаны, раскудла́чаны.
трёпка ж.
1. (действие) трапа́нне, -ння ср., дра́нне, -ння ср.; бузава́нне, -ння ср.; ля́панне, -ння ср., паля́пванне, -ння ср.; см. трепа́ть 2, 4, 5, 6;
2. (побои) разг. лупцо́ўка, -кі ж., біццё, -цця́ ср.; (нагоняй) наганя́й, -ня́ю м.; чос, род. чо́су м., дыхт, род. ды́хту м.;
◊
зада́ть (дать) трёпку (кому-л.) даць ды́хту (чо́су) (каму-небудзь);
трёпка не́рвов ту́занне не́рваў; ад’яда́нне вантро́баў.
трёха́ктный театр. трохакто́вы.
трёхба́лльный в разн. знач. трохба́льны.
трёхвале́нтный хим. трохвале́нтны.