Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

запусте́ние запусце́нне, -ння ср.;

запусте́ть сов. запустава́ць, запусце́ць.

запусти́тьI сов., в разн. знач. запусці́ць;

запусти́ть стано́к запусці́ць стано́к;

запусти́ть ко́гти запусці́ць кіпцюры́;

запусти́ть ка́мнем запусці́ць ка́менем.

запусти́тьII сов., в разн. знач. запусці́ць; (забросить — ещё) занядба́ць;

запусти́ть сад запусці́ць (занядба́ць) сад;

запусти́ть боле́знь запусці́ць хваро́бу.

запу́танно нареч. заблы́тана;

запу́танность заблы́танасць, -ці ж.;

запу́танный заблы́таны, мног. пазаблы́тваны;

запу́тать сов., в разн. знач. заблы́таць, мног. пазаблы́тваць;

запу́тать пря́жу заблы́таць пра́жу;

запу́тать вопро́сами заблы́таць пыта́ннямі;

запу́таться заблы́тацца, мног. пазаблы́твацца;

запу́тывание заблы́тванне, -ння ср.;