Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

раската́ть сов.

1. (развернуть) раскаці́ць;

2. (катком) раскача́ць;

3. (выровнять дорогу) укача́ць, вы́раўнаваць; см. раска́тывать 1, 2, 4;

раската́ться

1. (развернуться) раскаці́цца;

2. (катком) раскача́цца;

3. (выровняться) укача́цца, вы́раўнавацца.

раска́тистый раска́цісты; (гулкий — ещё) гу́лкі.

раскати́ть раскаці́ць;

раскати́ться раскаці́цца;

колесо́ раскати́лось ко́ла раскаці́лася.

раска́тка ж.

1. (действие по глаг. раската́ть) раска́чванне, -ння ср.;

2. (действие по глаг. раскати́ть) раско́чванне, -ння ср.;

3. (скалка) кача́лка, -кі ж.;

раска́тчик раска́тчык, -ка м.;

раска́тчица раска́тчыца, -цы ж.

раска́тывание ср.; см. раска́тка 1, 2;

раска́тывать несов.

1. (разворачивать) раско́чваць;

раска́тывать шту́ку полотна́ раско́чваць тру́бку палатна́;

2. (катком) раска́чваць;

раска́тывать те́сто раска́чваць це́ста;

3. (много ездить) разг. раз’язджа́ць;

4. (выравнивать) ука́чваць, выраўно́ўваць;