Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а д е ё и о р т у ы ь э ю я

а б в г д е ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э я -

неразреши́мый невыраша́льны.

неразруша́ющий прил., спец. неразбура́льны;

ме́тоды неразруша́ющего контро́ля ме́тады неразбура́льнага кантро́лю.

неразруши́мость неразбура́льнасць, -ці ж.; (нерушимость) непару́шнасць, -ці ж.; (неразрывность) непары́ўнасць, -ці ж., неразры́ўнасць, -ці ж.; (непоколебимость) непахі́снасць, -ці ж.;

неразруши́мый неразбура́льны; (нерушимый) непару́шны; (неразрывный) непары́ўны, неразры́ўны; (непоколебимый) непахі́сны.

неразры́вно нареч. неразры́ўна, непары́ўна;

неразры́вность неразры́ўнасць, -ці ж., непары́ўнасць, -ці ж.;

неразры́вный неразры́ўны, непары́ўны.

неразуме́ние неразуме́нне, -ння ср.

неразу́мие ср. неразу́мнасць, -ці ж.; (нерассудительность) неразва́жлівасць, -ці ж.; (глупость) дурно́та, -ты ж., ду́расць, -ці ж.;

сде́лать по неразу́мию зрабі́ць па неразу́мнасці (па ду́расці);

неразу́мно нареч. неразу́мна; неразва́жна; бязглу́зда;