Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

коче́вница

1. качэ́ўніца, -цы ж.;

2. вандро́ўніца, -цы ж.;

коче́внический

1. качэ́ўніцкі;

2. вандро́ўніцкі; см. кочева́ть;

кочево́й

1. качавы́;

2. вандро́ўны; см. кочева́ть.

кочевря́житься несов., прост.

1. (заставлять себя просить, артачиться) упіра́цца, нараві́цца, нату́рыцца;

2. (ломаться) крыўля́цца, мане́жыцца; (задаваться) задава́цца;

3. (кривляться) крыўля́цца; (дурачиться) дуры́цца.

коче́вье ср.

1. (стоянка кочевников) качэ́ўе, -чэ́ўя ср.;

2. (кочевание) качава́нне, -ння ср.;

3. вандрава́нне, -ння ср., вандро́ўка, -кі ж.; см. кочева́ть.

кочега́р качага́р, -ра м.;

кочега́рка техн. качага́рка, -кі ж.;

кочега́рный качага́рны;

кочега́рня уст.; см. кочега́рка.

кочеды́жник м., бот. па́параць, -ці ж.