доброде́тельно нареч. дабрачы́нна, дабрадзе́йна;
доброде́тельный дабрачы́нны, дабрадзе́йны.
доброди́ть сов., спец. дабрадзі́ць.
доброду́шие ср. дабраду́шнасць, -ці ж.; лаго́днасць, -ці ж.;
доброду́шно нареч. дабраду́шна; лаго́дна;
доброду́шный дабраду́шны; лаго́дны.
доброжела́тель добразычлі́вец, -лі́ўца, м., дабрадзе́й, -дзе́я м., дабрачы́нец, -нца м.; (сторонник) прыхі́льнік, -ка м.;
доброжела́тельница добразычлі́ўка, -кі ж., дабрадзе́йка, -кі ж., дабрачы́нніца, -цы ж.; прыхі́льніца, -цы ж.;
доброжела́тельно нареч. добразычлі́ва; прыхі́льна; спрыя́льна;
доброжела́тельность добразычлі́васць, -ці ж.; прыхі́льнасць, -ці ж.; спрыя́льнасць, -ці ж.;