Verbum

чертёжник чарцёжнік, -ка м., рысава́льнік, -ка м.;

чертёжница чарцёжніца, -цы ж., рысавальніца, -цы ж.;

чертёжный чарцёжны, рысава́льны.

чертёнок м., разг. чарцяня́ и чарцянё, -ня́ці ср.

черти́лка (инструмент) чарці́лка, -кі ж.

черти́ть несов.

1. чарці́ць, рысава́ць;

2. (по чему) право́дзіць ры́сы, крэ́сліць; (писать) піса́ць; (рукой в воздухе) вадзі́ць.

черто́вка бран. чарто́ўка, -кі ж.;

черто́вски нареч., разг. чарто́ўскі; страшэ́нна;

черто́вский разг. чарто́ўскі; страшэ́нны;

чертовщи́на разг. чартаўшчы́на, -ны ж.