толка́тельница
Verbum
анлайнавы слоўніктолка́ть
1. шту́рхаць; пхаць, пхнуць;
толка́ть кого́-л. ло́ктем шту́рхаць каго́-не́будзь ло́кцем;
толка́ть пе́ред собо́й та́чку пхаць (пхнуць) пе́рад сабо́й та́чку;
2.
толка́ть ядро́ шту́рхаць ядро́;
3.
толка́ть на мысль наво́дзіць на ду́мку;
толка́ть на преступле́ние падбіва́ць на злачы́нства;
◊
толка́ть в про́пасть шту́рхаць у про́рву (бе́здань);
толка́ться
1. шту́рхацца; пха́цца;
не толка́йтесь! не шту́рхайцеся (не пха́йцеся)!;
2. (стучаться, пытаться войти, обращаться)
толка́ться в дверь сту́каць у дзве́ры;
3. (слоняться без дела)
4.
5. (отталкиваться, упираясь чем-л.)
6.
толка́ч
1.
2. (орудие для толчения) таўка́ч, -ча́
3.
толкну́ть
1. штурхну́ць; пхнуць, папхну́ць;
2.
3.
толкну́ться
1. (столкнуться) сту́кнуцца;
2. (постучаться)
3.
толкова́ние
толкова́тель тлумача́льнік, -ка
толкова́тельница тлумача́льніца, -цы
толкова́ть
1. (объяснять) тлума́чыць;
2.