тереби́льщик церабі́льшчык, -ка
Verbum
анлайнавы слоўніктереби́льщица церабі́льшчыца, -цы
тереби́ть
1. перабіра́ць; (дёргать) ту́заць; (тормошить) тармасі́ць; (щипать) ску́бці;
2. (лён, коноплю) рваць; (машиной — ещё) церабі́ць;
3.
тереби́ться
1. перабіра́цца; ту́зацца; тармасі́цца;
2. рва́цца; церабі́цца;
теребле́ние
Те́рек
те́рем
теремо́к
тереске́н
тере́ть
1. це́рці; шарава́ць;
тере́ть лицо́ це́рці твар;
2. (измельчать) це́рці; (тёркой) драць; дзе́рці;
тере́ть кра́ски це́рці фа́рбы;
тере́ть хрен драць (дзе́рці) хрэн;
3. (причинять боль) му́ляць, це́рці;
сапо́г трёт но́гу бот му́ляе (трэ) нагу́;