тара́нение тара́ненне, -ння ср.
тара́ний тарано́вы;
тара́нья уха́ тарано́ва ю́шка.
тара́нить несов.
1. біць, прабіва́ць, тара́ніць;
2. ав., воен. тара́ніць.
тара́нка ж., зоол., разг. тара́н, -на́ м.
тара́нный в разн. знач. тара́нны;
тара́нная кость анат. тара́нная ко́стка;
тара́нный уда́р воен. тара́нны ўдар.
таранта́с м. таранта́с, -са м., калама́жка, -кі ж., бры́чка, -кі ж.
таранте́лла муз. тарантэ́ла, -лы ж.
таранти́ть несов., прост. балбата́ць, балабо́ніць.
тара́нтул зоол. тара́нтул, -ла м.
тара́нь ж., зоол. тара́н, -на́ м., собир. тараны́, -но́ў мн.