Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ро́вни́чный ро́ўнічны.

ро́вно нареч.

1. (гладко, равномерно) ро́ўна;

доро́га шла ро́вно даро́га ішла́ ро́ўна;

2. в знач. част. (точно) ро́ўна; (как раз) якра́з;

ро́вно сто рубле́й ро́ўна сто рублёў;

он пришёл ро́вно в три часа́ ён прыйшо́ў ро́ўна (якра́з) у тры гадзі́ны;

3. в знач. част., разг. (совершенно, совсем) зусі́м;

я ро́вно ничего́ не по́нял я зусі́м нічо́га не зразуме́ў;

4. в знач. союза (словно, как будто), прост. як, ні́бы;

зарыча́ть ро́вно зверь зараўці́ як (ні́бы) звер.

Ро́вно г. Ро́ўна, -на ср.

ро́вность

1. ро́ўнасць, -ці ж.; про́стасць, -ці ж.; гла́дкасць, -ці ж.;

2. ро́ўнасць, -ці ж.;

3. ме́рнасць, -ці ж.;

4. ро́ўнасць, -ці ж.; см. ро́вный;

ровнота́ спец., разг. раўната́, -ты́ ж.;

ро́вный

1. (о поверхности) ро́ўны; (прямой) про́сты; (гладкий) гла́дкі;

2. (равный) ро́ўны;

3. (плавный, размеренный) ме́рны;

4. перен. (уравновешенный) ро́ўны;

ро́вный счёт ро́ўны лік;

ро́вным счётом ничего́ абсалю́тна нічо́га, нічагу́ткі;

не ро́вен (ровён) час чаго́ до́брага, яшчэ́;

не ро́вен (ровён) час, проду́ет вас чаго́ до́брага (яшчэ́), прасту́дзіцеся.

ро́вня́ разг. раўня́, -ні́ м. и ж.;

ровня́ть несов. раўнава́ць, раўня́ць;

ровня́ться страд. раўнава́цца, раўня́цца.