Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

косе́канс мат. касе́канс, -са м.

косе́ть несов. касе́ць, станаві́цца ко́сым.

косе́ц, см. коса́рьI.

коси́лка с.-х. касі́лка, -кі ж.

косина́ прост.

1. (перекос) касізна́, -ны́ ж.;

2. (косоглазие) касаво́касць, -сці ж.

коси́нка разг. касабо́чынка, -кі ж.

ко́синус мат. ко́сінус, -са м.

коси́тьI несов.

1. (придавать чему-л. косое положение, направление) касі́ць; (делать кривым) крыві́ць; (о глазах — особенно при неприязненном, угрюмом взгляде) касаву́рыць;

коси́ть лицо́, рот крыві́ць твар, рот;

2. (находиться в косом положении) касабо́чыць; (криво, косо стоять, сидеть, висеть) кры́ва (ко́са) стая́ць, сядзе́ць, вісе́ць;

карти́на коси́т карці́на кры́ва (ко́са) вісі́ць (касабо́чыць);

пиджа́к спе́реди коси́т пінжа́к спе́раду кры́ва (ко́са) сядзі́ць (касабо́чыць);

3. (быть косоглазым) быць касаво́кім;

он коси́т на оди́н глаз ён касаво́кі на адно́ во́ка.

коси́тьII несов.;

1. с.-х. касі́ць;

2. перен. (уничтожать во множестве) касі́ць.

коси́тьсяI несов.

1. (наклоняться набок) касі́цца; (кривиться) крыві́цца;

2. (искоса смотреть) касаву́рыцца, ско́са (скры́ва) пазіра́ць (глядзе́ць).